بیماری نیوکاسل
علائم بالینی: ۱-فلجی ۲-اسهال سبز ۳-پیچ خوردگی گردن به سمت پشت یا در بین پاها
۴-کشیدگی گردن به جلو ۵-لاغری ۶-پرهای ژولیده ۷-افسردگی ۸-عطسه
۹-سرفه
۱۰-آبریزش از چشم و بینی و....
که البته هیچ یک از این علائم اختصاصی نمی باشد.(یعنی ممکن است در بیماریهای دیگر هم دیده شوند.)
ضایعات کالبد گشایی: ۱-پرخونی در نای ۲-تورم کیسه های هوایی ۳-در کبوتران ماده ای که درحال تخمگذاری هستند خونریزی بر روی فولیکولها(زرده ها)
۴-فولیکولها در محوطه شکمی(یعنی زرده های در حال شکل گیری در داخل سیستم مجاری تناسلی به داخل شکم نفوذ می کنند)
ضایعات فوق هم غیر اختصاصی هستند.برای تشخیص تفریقی باید کشت ویروسی انجام شود که خیلی هزینه بر است و معمولا هم انجام نگرفته و برای تشخیص بیماری به علائم بالینی و ضایعات کالبد گشایی بسنده می شود.
پیشگیری از بیماری :۱- تعویض لباسها و کفشها هنگام ورود به پشت بام ۲-شستن دستها
۳-جلوگیری از ورود افراد به پشت بام ۴-جلوگیری از ورود پرندگان آزاد پرواز مثل گنجشک به داخل
لانه ها و سایر اقدامات مدیریتی دیگر .
۵-ویروس نیوکاسل تا مسافت ۱ کیلومتری می تواند توسط باد حمل گردد.
ضدعفونی:بهترین ضد عفونی کننده نور خورشید می باشد.اگر لانه کبوترانتان آفتاب نمی خورد می توانید هر ماهی یکبار توسط ضد عفونی هایی مانند بنزالکونیوم کلراید که بر روی ویروس آنفولانزا هم علاوه بر ویروس نیوکاسل تاثیر خوبی دارد استفاده نمایید و پس از آن برای اطمینان بیشتر می اوانید از ترکیب پرمگنات پتاسیم و فرمالین که موجب تصاعد گاز فرمالدهید می گردد استفاده کنید.که البته با رعایت بهداشت و همچنین اشعه نور خورشید نیازی به اینگونه ضد عفونی کننده های نمی باشد.
نکته مهم :ویروس نیوکاسل تحت سویه های متفاوتی دارد که بنا به شرایط محیطی هر منطقه ای با ایجاد جهش ژنتیکی بوجود آمده اند.لذا ممکن است واکسنی که برای پیشگیری تزریق می نمایم مثمر ثمر واقع نگردد.در حقیقت باید از واکسنهایی استفاده نمود که حاوی ویروس تخفیف حدت یافته یا کشته همان منطقه باشد.
واکسیناسیون: معمولا برای پیشگیری از ایجاد بیماری نیوکاسل از واکسنهای زنده تخفیف حدت یافته و یا کشته استفاده می گردد.واکسنهای زنده که در بازار معمولا به ب۱ چشمی معروف هستند سریعا تیتر می دهند اما ایمنی آنها کوتاه مدت خواهد بود ولی واکسنهای کشته دیرتر تیتر داده اما ایمنی آن بیشتر میباشد.بطور کلی واکسنهایی که در ایران تولید می شوند باید هر ۴ ماه یکمرتبه تکرار شوند زیرا ایمنی آنها حداکثر ۴ ماه می باشد.
· جوجه ای که از تخم خارج می شود در سرم خونی خود دارای آنتی بادی های مادری بر علیه این بیماری می باشد.(البته در صورتی که والدین آن قبلا واکسینه شده و یا بطور طبیعی آلوده شده باشند)حتما مد نظر داشته باشید که تا ۵ الی ۶ روز بعد از خروج جوجه ها از تخم تحت هیچ شرایطی والدین گرسنه نباشند زیرا در این دوره حساس اگر به جوجه ترشحات چینه دان(که تحت تاثیر هورمون پرولاکتین ایجاد می گردد)نرسیده و گرسنه بماند مولکولهای درشت آنتی بادی مادری شکسته شده و به عنوان منبع انرژی از آنها استفاده می شود و جوجه ها را در همان سنین ابتدایی در معرض ابتلا به بیماری قرار می دهند.
واکسنها را بر اساس دزی که بر روی آنها توسط کارخانه سازنده درج گردیده استفاده نمایید.
نیوکاسل فوق حاد:هم اکنون در اکثر نقاط کشور نیوکاسل فوق حادی شایع گردیده که جهت انجام واکسیناسیون و پیشگیری می توانید اعمال زیر را انجام دهید:
اقدام اورژانسی :اگر در گله شما نیوکاسل شایع شده و دامپزشک هم آنرا تایید کرده می توانید واکسن زنده نیوکاسل را با توجه به دز توصیه شده با آب مقطری که از آب شهر تهیه نشده باشد مخلوط کرده و بصورت اسپری بر روی کبوتران انجام دهید.حتما قبل از انجام این کار مطمئن باشید که کبوترانتان دچار بیماریهای تنفسی ناشی از مایکوپلاسما نباشند.پس از انجام اسپری بدلیل تیتر سریع ایمنی لازم در کبوترانی که هنوز بیمار نشده اند ایجاد می گردد اما کبوتران بیمار حتما خواهند مرد.پس می توانید کبوتران بیمار را جداکنید(ولی اگر کبوتران بیمار معدوم شوند بهتر است)پس از واکسیناسیون به این روش حتما شیشه محتوی این واکسنها را سوزانده ویا با مواد ضد عفونی ضدعفونی نمایید ویا اینکه در آفتاب قرار دهید. پس از گذشت ۶ تا ۷ روز واکسن کشته روغنی را تزریق نمایید.
اقدامات جهت پیشگیری و واکسیناسیون:جوجه ها را در سن ۵ الی ۶ روزگی با واکسن زنده بروش اسپری و یا قطره چشمی واکسینه کنید.اما ممکن است این روش هزینه بر باشد زیرا ویالهای واکسن دارای ۱۰۰۰ دز می باشند.پس می توانید از واکسن کشته روغنی رازی تاکید می کنم واکسن رازی زیرا تیتر نیوکاسل واکسن رازی از واکسنهای دیگر بهتر است و از جهت دیگر سویه ویروس این واکسن به ویروس بیماری نزدیک است.به نظر من از واکسنهای خارجی استفاده نکنید زیرا دارای سویه ای مربوط به همان کشور ها و شرایط اقلیمی مربوط به همان مناطق می باشند.
اقدامات پس از واکسیناسیون :برای ۱۲ ساعت از ویتامینهای محلول در چربی(ویتامین آ- د-ای و کا- بهمراه الکترولیت استفاده کنید و ۱۲ ساعت دیگر هم از ویتامینهای محلول در آب(گروه ویتامینهای ب و ویتامین ث)استفاده نمایید.
در این بیماری حیوان پف کرده مدام نزدیک ابخوری است.
موارد سرایت بیماری بدین نحوه است که تمام ترشحات بدن بیمارالوده است.حتی مجاورت با حیوان باعث الوده شدن ما بقی کبوتران میشود
گرد وغبار هواعامل دیگرجابجایی ویروس است.شاید تا بحال فکرکرده باشیدچرا این بیماری در زمستان فعالتراست.چندکلام بعد راهنمای شماست
ویروس نیوکاسل دریکصد درجه حرارت یک دقیقه/ در سی هفت درجه چندین ساعت/ ودرهشت درجه سالها زنده میماند/ در لاشه پرندگان
تا شش ماه باقی است ومیتواند دوباره فعال شود/ گرما عامل مثبتی برای جلوگیری از سرایت بیماری است.
کبوتران بیمار بدلیل ضعف از نخوردن غذا واز دست دادن املاح بدن وسرما زوتر تلف میشوند.
دادن محلول او ار اس بهمراه غذا در صورتی که خود قادر به غذا خوردن نیست.و مولتی ویتامین نیز موثراست.
قبل از انکه ما به فکر نجات کبوتر بیمار باشیم بهتر است کبوتران سالم را حفظ کنیم قرنطینه حیوان بیمار وضد عفونی قفسها به وسیله
مواد ضد عفونی کننده.دادن سیراین بد بوی پر خاصیت به تمامی کبوتران در سالم ماندن کبوتران موثر است.
همه ما گاهی اوقات از گرفتن یک کبوتر متعجب میشویم(منظورهمان شکاراست) یکی از این علتها میتواند بیماری ان پرنده باشد که شاید
هنوز ظاهرکبوتر نشان ندهد.لازمه کبوتر داری داشتن قفس قرنطینه است / تمامی کبوتران که بدست شما میرسند باید قرنطینه شوند.
در مورد نیوکاسل دو تا پانزده روزاشکار شدن بیماری طول میکشد
